کشش‌های نشسته یکی از ایمن‌ترین و مؤثرترین روش‌ها برای شروع فعالیت بدنی در دوران نقاهت محسوب می‌شود. این تمرینات به ویژه برای افرادی که مدت طولانی بستری بوده‌اند یا هنوز توانایی کامل برای ایستادن و راه رفتن ندارند، بسیار مناسب است. زیبایی این روش در سادگی اجرا و عدم نیاز به تجهیزات خاص است، چرا که می‌توان آن‌ها را روی صندلی معمولی، ویلچر یا لبه تخت انجام داد. تمرکز اصلی این حرکات بر افزایش انعطاف‌پذیری مفاصل و جلوگیری از خشکی و سفتی عضلات است که از عوارض شایع دوره نقاهت محسوب می‌شود.

برای انجام صحیح حرکات کششی نشسته، وضعیت صحیح نشستن اهمیت بالایی دارد. پشت باید کاملاً صاف باشد و کف پاها به صورت تخت روی زمین قرار گیرد. حرکات باید به آرامی و با کنترل کامل انجام شوند، بدون آنکه باعث ایجاد درد شدید شوند. هر کشش باید بین ۱۰ تا ۱۵ ثانیه نگه داشته شود و سپس به آرامی رها گردد. تمرکز بر نواحی خاصی مانند شانه‌ها، گردن، کمر و مچ‌ها می‌تواند به کاهش تنش‌های ایجاد شده در دوران بیماری کمک کند. بهترین زمان برای انجام این حرکات معمولاً صبح پس از بیدار شدن و شب قبل از خواب است، زمانی که بدن بیشترین نیاز به تحرک ملایم دارد.

تکرار این تمرینات ۲ تا ۳ بار در روز می‌تواند نتایج محسوسی در بهبود دامنه حرکتی مفاصل داشته باشد. در صورت احساس هرگونه درد غیرعادی یا ناراحتی شدید، باید فوراً حرکت را متوقف کرد. برای افزایش تأثیر حرکات، می‌توان از وسایل ساده‌ای مانند حوله‌های کوچک یا باندهای الاستیک استفاده نمود. به عنوان مثال، گرفتن دو سر یک حوله با دست‌ها و کشش ملایم آن به سمت بالا می‌تواند به بهبود انعطاف‌ شانه‌ها کمک کند. تنفس عمیق و منظم در حین انجام حرکات نیز اهمیت ویژه‌ای دارد و به افزایش اکسیژن‌رسانی به عضلات کمک می‌کند.

فواید منظم این تمرینات فراتر از بهبود فیزیکی است. کشش‌های نشسته جریان خون را در عضلات افزایش می‌دهد که به کاهش دردهای عضلانی و بهبود روند ترمیم بافت‌ها کمک می‌کند. این حرکات همچنین می‌توانند به بهبود وضعیت قامت (پوسچر) که ممکن است در طول بیماری تحت تأثیر قرار گرفته باشد، کمک کنند. با پیشرفت بهبودی، می‌توان شدت و دامنه حرکات را به تدریج افزایش داد و حتی برخی حرکات ایستاده را به برنامه اضافه کرد. ثبت پیشرفت‌ها در دفترچه یا استفاده از اپلیکیشن‌های مخصوص می‌تواند به حفظ انگیزه و پیگیری بهبود دامنه حرکتی کمک کند. این